แฟนแร็ปเปอร์ #taeten
EP
2 – ฝึกใช้ปาก
“วันนี้พอแค่นี้
มันดึกแล้ว” ร่างสูงตำแหน่งแร็ปเปอร์ของวงท้าวสะเอว
หอบเหนื่อยเพราะการซ้อมท่าเต้นใหม่ เพลงใหม่ที่ต้องคิดท่าประกอบเพื่อขึ้นแสดงในงานจัดที่ฮ่องกง
สองลมหายใจในห้องซ้อมบนตึกสูงของค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ คนตัวเล็กกว่าอ้าปากหอบไม่ต่างกัน
เดินไปปิดเครื่องเล่นเพลง
แทยงในชุดเสื้อฮูดสีดำแบรนด์ดังและกางเกงวอร์มสีเทานั่งขัดสมาธิลง
มองหาขวดน้ำพลาสติกใสก่อนจะทิ้งแขนคลานเอื้อมไปหยิบมาดื่ม
มองหลังของอีกคนที่กำลังคว้านหาอะไรบางอย่างในกระเป๋าเป้ติดตัว
สายสีขาวหูฟังพร้อมสมาร์ทโฟนถูกนำออกมา
คนตัวเล็กกว่าเดินมาทิ้งตัวหน้าคนพี่เอาหลังพิงกระจก
“เลิกกี่โมงดี เตนล์..”
มองชายหนุ่มที่อายุน้อยกว่าตัวเองแค่ปีเดียว
เสื้อกล้ามสีเทาพร้อมกับของประดับคือหมวกดำบนหัว
ขาทั้งสองข้างเหยียดก่อนจะชันคืออีกข้าง
วันหนึ่งน้องชายสัญชาติไทยเขาใส่กางเกงแขนสั้น พอยกขาขึ้นเท่านั้นพื้นที่สงวนก็โผล่ทันที
ก็ไม่ได้ปฏิเสธว่าเตนล์ขาขาวมาก
“พออีกซะชั่วโมงก็ค่อยกลับหอก็ได้ครับพี่แทยง”
พูดให้พร้อมกับยิ้มเป็นขีดให้คนอยู่ข้างหน้าก่อนหันมาสนใจกับหน้าจอสมาร์ทโฟนและเพลย์ลิสในแอพเล่นเพลงต่อ
ริมผีปากบางเตนล์กำลังยู่เข้าหากันพร้อมกับนิ้วชี้ที่กำลังตีเล่นกับปากนั้นไปมา
ทำให้แทยงรู้แล้วว่าเวลาว่างแบบนี้จะฝึกอะไรดี
ร่างสูงกว่าลุกจากที่
รูดซิปเสื้อมีฮูดดำแล้วขว้างไว้กับกล้องวงจรปิดตามเดิมระหว่างเอื้อมก็มองอีกคนที่กำลังส่ายปลายเท้าตัวเองไปมาอย่างสบายตามทำนองเพลง
แทยงเดินมาหาเตนล์ที่กำลังเพลิดอยู่กับการฟังเพลงอยู่ บีสท์หนักๆนั้นยังไม่สามารถทำให้เตนล์รู้สึกตัว
จนเปลือกตาขนเรียวแพนั้นลืมขึ้น
“พี่แทยง!!”
แร็ปเปอร์ของวงพ่วงตำแหน่งลีดเดอร์กำลังโน้มกายเข้ามาหาร่างเล็กที่ตกภายในการปกครองของเสียงเพลง
แผลใต้ตานั้นชัดเจนเมื่อแทยงเบี่ยงตัวไปทางด้านข้าง ร่างสูงยกมุมปากก่อนจะอ้าปากใช้ลิ้นเกี่ยวตัวหูฟังอันเล็กที่ใส่อยู่ในหูซ้ายของเตนล์
ขบใบหูอีกคนเล่นจนเตนล์สะดุ้งใช้ริมฝีปากเมมกัดลำโพงจิ๋วที่ประดับบนหูร่างเล็กออก
แล้วคาบสายไว้ในปาก อีกข้างกระตุกตามจนหลุดจากโสตประสาททั้งหมดของเตนล์
ลิ้นหนาแลบอกมาจากริมฝีปากก่อนจะคายเส้นสีขาวออกแล้วทิ้งลงตักคนตรงหน้า
เตนล์รู้แล้วว่าพี่แทยงจะเล่นอะไร แต่ยังหาสติไม่ได้เมื่อภาพตรงหน้าคือชายหนุ่มที่เขาคุ้นชินปล่อยท่อนบนอยู่
ห้ามสายตาไม่ได้เมื่อมองแพ็คหกห่อที่พอมีนั้น
ผิวหนังเป็นมันเพราะเหงื่อจากซ้อมเมื่อกี้
ไม่มีกล้ามเนื้อมากแต่ก็ทำให้เขาจ้องไม่วางตาเหมือนกัน
ตุ้บ!
มือบางเผลอทิ้งสมาร์ทโฟนคู่ใจหลุดมือเมื่อแทยงคนพี่เคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ก่อนจะหยุดจังหวะการเยี่ยงกาย
แล้วเอื้อมมือไปเกาะกระจกที่ทำหน้าที่ให้เตนล์พิง
ขนรักแร้ที่ไม่เยอะแต่ทำไมเตนล์รู้สึกว่าคนตรงหน้าดูเซ็กซี่มาก มากจนเขาจะละลาย
“พี่แทยงจะทำอะไรครับ” น้องชายถามด้วยความกลัว
ใช่ว่าจะไม่กลัวเพราะคราวก่อนก็เกือบจะขาดใจตายแล้ว
ผมของคนตรงหน้าเกาะเป็นกลุ่มเพราะเหงื่อที่เผาผลาญ ถ้าเสน่ห์ของแทยงมีแผลใต้ตา
เขาขอสมทบด้วยการเสนอสันกรามนั้น
“ฝึกแร็ปไง” นิ้วชี้เกลี่ยบนผมหน้ายาวอีกคนเล่น
ทุกอย่างเริ่มร้อนขึ้นเพราะช่องว่างของลำตัวทั้งสองมีน้อยลง
“ไม่ เตนล์ไม่ให้ฝึกแล้ว.. จะฝึกอะไร”
มือน้อยเริ่มยกขึ้นมาป้องกันตัวเอง อะไรอ่ะจะฝึกอะไรอีกเมื่อกี้ก็เพิ่งซ้อมเสร็จ
เตนล์เหนื่อยแล้ว
“ฝึกใช้ปาก”
เสียงทุ้มเบาพอจะได้ยินแค่สอง ทำให้เตนล์เริ่มจะไปต่อไม่เป็น ระยะห่างของหน้าใกล้น้อยจนเกินจำเป็นในการขยับกาย
“เตนล์ไม่ให้ อื้อ! พี่แทยง..”
จะห้ามจะกันแล้วแต่มือหนาก็ชิงข้อมือรวบรัดก่อน แทยงประกบริมฝีปากลงบนไหล่ขาวบางนั้น
จุ๊บหนึ่งครั้งก่อนจะใช้ฟันคาบเสื้อกล้ามนั้นให้ตกไหล่ ให้พื้นที่ผิวบนไหล่มีมาก
เตนล์เริ่มสั่นไหวในความรู้สึก เหยียดขาทั้งสองลงพร้อมกับแทยงที่ขยับขึ้นคร่อม
“ไม่ตรงกลัวมันเป็นรอยหรอก มันเป็นแน่นอน
หึ” กระซิบกับคนใกล้พร้อมกับขบติ่งหูนั้นหนึ่งทีจนเตนล์หดหัวเข้าลำตัว แทยงยกยิ้มในความร้ายเดียงสาของจังหวะกายอีกคน
ตามลงไปจุ๊บที่คอนั้นอีกรอบ
“แฟนคลับจะเห็น อ่ะ.. นะพี่แทยง..” มือบางทั้งสองข้างเริ่มจำนนในการกระทำจากร่างกายอีกฝ่าย
พาดเกาะไหล่แล้วจับสัมผัสกล้ามหลังนั้นแทน ส่วนอีกข้างก็จับหน้าอกแกร่งคนพี่พร้อมขยำเบาๆ
“ช่างสิ พี่ไม่สนอ่ะ แฟนพี่”
พูดเสร็จก็ก้มลงไปประกบกับเนินอกขาวร่างเล็ก
ดูดจากริมฝีปากจนเสียงดังและความชื้นเป็นบริเวณ แต่งแต้มรอยสีชมพูจางบนเนินอกนั้น
ผิวเตนล์ขาวจนแม้เขาจะใช้วงขอบริมฝีปากกระกบดูดไม่นานก็ขึ้นสีแล้ว
หยอกล้อจนลามไปบนไหปลาร้าของอีกคน จูบซับแอ่งชีพจรเล่น
“พี่แทยง..อื้อ..”
ริมฝีปากกำลังทำงานอย่างช้าจูบประกบบนลำคอจนเสียงผละออกจากริมฝีปากนั้นดังไม่รู้กี่ครั้งกี่รอบ
มือหนาหันมาประคองใบหน้าหวานอีกข้างก่อนจะจัดการตีตราด้วยสัมผัสชื้นที่สันกรามร่างเล็ก
เมื่อห้ามตัวเองไม่ได้แทยงก็เริ่มใช้ลิ่น เขี่ยใบหูคนตัวเล็กกว่าเล่น
ลากสัมผัสสากนั้นผ่านลำคอจนถึงลาดไหล่ เมื่อความรู้สึกต้านทานไม่ไหวเตนล์เลยถอดเสื้อกล้ามทิ้งทันที
จนร่างสูงตกใจ
“เตนล์เกลียดพี่แทยง..” พูดแล้วคว่ำปาก
จนแทยงยกยิ้มตามแล้วก้มลงไปจัดการกับเนินอก ลากลิ้นสัมผัสบนเนื้อบาง
ฉวีวรรณที่ขาวจนขึ้นสีชมพูจาง
แทยงย้ายการใช้ปากมาหยุดอยู่กับติ่งไตสีชมพูนั้นแล้วประกบลงไปพร้อมกับใช้ปลายลิ้นขยับละเลงตรงยอกอกนั้น
จนเตนล์เอนกายตาม
“อื้อ..”
ริมฝีปากผละออกมาแล้วลากปลายลิ้นใหม่ขึ้นบนแล้วดูดยอดอกที่เป็นจุกนั้นแรงๆ
จนเตนล์ครางในลำคอ ผิวกายชื้นไปหมดเพราะน้ำจากบ่อน้อยคนพี่ ติ่งไตสีชมพูเต่งตึงแล้วขึ้นสีเข้มจนอดจะรังแกอีกจุกไม่ได้
มือบางปัดไปทั่วเมื่อความรู้สึกบางอย่างถูกปลุก เสียงจ๊วบจ๊าบที่ไม่ได้อายอากาศในห้องเลยแม้แต่น้อง
“หวานจัง..”
แทยงผละออกมาจากเนินอกคนร่างเล็กก่อนจะลากลิ้นไล่จนจนถึงสะดือนั้นแล้วจูบลงรอยบุ๋มของหน้าท้อง
ละเลงลิ้นเล่นเหมือนขนมแรกโรยน้ำตาล และวิปครีมบนหน้า
“พี่แทยง!..” เตนล์จับประคองใบหน้าคนพี่ขึ้นมาก่อนจะจุ๊บหนึ่งรอบ
แล้วทิ้งสภาวะนั้นไว้ ให้สายตาประสาน
อยากขอบางอย่างกับคนตรงหน้าเหลือเกินแต่ก็กระด้างอายซะไม่มี
“พี่ฝึกเสร็จแล้ว..” พูดพร้อมจบการฝึกกิจกรรมนี้ด้วยประกบสัมผัสนุ่มบนอวัยวะเดียวกันของเตนล์
เกี้ยวไปมาหาความหวานจากภายในลุกล้ำจนพอประมาณ และใช้ฟันกัดดุ้นริมฝีปากล่างจากลา
แกล้งคนน้องเล่นเมื่อคนน้องเริ่มรู้สึก
เพราะตอนนนี้เขาก็ทนกับความแข็งของจุกกึ่งกายไม่ได้เหมือนกัน
แต่มีงานพรุ่งนี้เลยถูกห้ามทางความคิดทันที
พี่แทยง...” เสียงอ้อนๆส่งมาจากอีกคน
เมื่อแทยงมองหน้า ใบหน้าขึ้นสีกันทั้งคู่เพราะอุณหภูมิหรือการเสียดสีของผิวกายกันและกัน
“ครับ?”
“เตนล์ไม่ไหวแล้ว...” ไม่มีความอายจนต้องร้องขอให้คนพี่ช่วย...
“ดึกแล้วนะ ครั้งหน้า..”
“พี่แทยง...งื้ออ”
“ครั้งหน้า เตนล์แค่ขอ พี่ก็จะให้..”
End
11/02/2560
#TaeyongRapTen
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น